Wat betekent jouw paard voor jou

Wat betekent jouw paard voor jou? Mag jouw paard jouw leermeester zijn?

Door Natasja Helgers-Enter

"Ik zit op dit moment in het vliegtuig, op weg terug van een indrukwekkend bezoek aan Yeguada la Perla, de Lusitano stoeterij waar mijn paarden vandaan komen. Indrukwekkend, niet alleen omdat ik de prachtigste veulens, opgroeiende paarden en kuddes heb mogen bezoeken; maar ook omdat ik schitterende gesprekken heb gehad met mensen over wat hun paard voor hen betekent."

De term ‘Schoolmaster’ wordt veel gebruikt in paarden-verkoop advertenties. Daarmee wordt bedoeld, dat het paard hoog opgeleid is. Soms ook, dat het paard veel ervaring heeft en bereid is om je geduldig feedback te geven in jouw leerproces naar zijn niveau. En dat is dan allemaal op sportief vlak: een dressuurpaard wat hoog gelopen heeft of al vele oefeningen kent; een oude rot in de springparcoursen of een doorgewinterde pony die al menig kind heeft geleerd hoe het spelletje werkt. Dankbaar dat het zulke dieren geeft, die geduldig en gewillig ons continue feedback geven. Net zolang totdat wij ‘het goed doen’. Maar wat als je een paard hebt wat niet zo geduldig en gewillig is, of nog niet zoveel kent en nog niet zoveel ervaring heeft? Of, je hebt een paard wat om medische of ouderdomsredenen, geen ‘werk’ meer met ons kan doen? Kan hij dan ook schoolmaster zijn?

De ‘schoolmaster’ hielp om voorbij sportresultaten te kijken
Annelies kreeg 4 jaar geleden de schitterende kans om haar merrie op verschillende topwedstrijden uit te brengen. Ze trainde hard en samen hadden ze veel succes en plezier. Tot de merrie tijdens een SGW event uitgleed en een peesblessure opliep en daarvan maar langzaam herstelde. Er bleek ondertussen nog meer in haar lichaam niet helemaal lekker te zitten, wat ook het herstel niet bevorderde. Veeartsen waren ervan overtuigd, dat ze een pijnloos bestaan had, zolang ze niet belast zou worden en er langzaam gewerkt zou worden aan het herstel van de merrie. Annelies besloot dit avontuur aan te gaan.

Onderweg kwam Annelies erachter, dat het paard haar zoveel meer leerde dan alleen ‘geduld’. Sportprestaties werden van ondergeschikt belang. Geluk, samen zijn, rust en tevredenheid werden belangrijke elementen in hun samenzijn. De sport is tot op vandaag nog geen onderwerp van hun samenwerking. Opbouw, genieten van het proces en samen karakter bouwen zijn belangrijker geworden dan ooit. En gelukkig zijn is niet langer afhankelijk van prestaties.

De ‘schoolmaster’ wist meer over het leven dan ik
Mijn 7 jarige ruin was een harde werker. Hij had zo zijn thema’s in het omgaan met druk, maar als t puntje bij het paaltje kwam was hij er wel! Tot ik op een dag zeer ziek in bed lag. Hoge koorts en zeer verzwakt. Toen ging de telefoon…”Natas, je paard loopt niet meer vooruit, hij gaat alleen nog maar achteruit”. WTF…mijn paard niet lopen…hij loopt altijd…dus ik met mijn zieke lijf naar stal. Bleek hij een mega bult in zijn lies te hebben, precies op de pees. Ik bel niet zo snel, maar nu toch maar de dierenarts gebeld…en toen viel t kwartje. Als ik dan voor mijn paard de dierenarts bel, moet ik misschien zelf ook maar eens de dokter gaan bellen… Twee weken later lag ik aan de chemo met de vraag of het genoeg zou zijn. Levensverwachting max. 6 maanden.

Maar Abe had niet opgegeven, never ever, ooit. Ik ook niet; never ever, ooit. We krabbelden op…samen. Overbelasting van hem…of van mij…peesblessure, helemaal aan het einde van mijn kunnen…maar we doen gewoon net of er niks aan de hand is immers…3 jaar lang heeft hij mij gespiegeld en me op de been gehouden, vooruit geholpen op elk vlak en hij heeft me geholpen mijn gezondheid en karakter verder te bouwen. We zijn in deze tijd ook nog eens van het L naar het Z gereden, maar de sport was een middel om aan onszelf te bewijzen dat we er nog waren.

Na deze 3 jaren werd het tijd om onze wegen te laten scheiden. Zijn rol als redder was bij mij klaar, ik moest vooruit en leren dealen met de scheuren in mijn ziel. Abe woont inmiddels in South Carolina in de USA (en heeft daar ook een dame gered). Ik woon inmiddels in Baarlo en heb een paar nieuwe zielenspiegels. Mijn paarden doe er alles aan om de thema’s aan te pakken die uit dit alles voort zijn gevloeid: overleven of leven, angst en wilskracht, regie en controle. Maar goed dat nu niet één paard, maar meerdere paarden dit me voor kunnen houden. Zo verdelen ze de last mooi. En 10 jaar later leer ik nog elke dag bij. Elk paard triggert me weer op iets anders. Waar triggert jouw paard jou?

Sta jij open voor de ‘schoolmaster’?
Misschien heb je niet eens een antwoord op de bovenstaande vraag: waarop jouw paard je triggert? Of misschien weet je het precies, maar vind je het ronduit irritant. Kan allemaal, want vaak willen of kunnen we het niet zien. En toch ben ik door alles wat er gebeurd is, overtuigd: een paard komt nooit zomaar op je pad. En alles wat er gebeurt, gebeurt om een reden. Of we die reden kunnen zien of niet.

Annelies is bijvoorbeeld op zoek naar een nieuw paard, omdat ze toch weer graag wil kunnen rijden. Maar dit keer is de potentie voor de sport van ondergeschikt belang. Ze wil primair een paard waarbij ze zich gelukkig voelt. Sport is het tweede op het lijstje en voor haar blijft deze volgorde zo. Want, zoals ze zelf zegt: “ik heb geleerd dat ik ontzettend gelukkig word van het sporten met mijn paarden, maar nog gelukkiger als er voorbij de sport ook nog een intens samen genieten bestaat”.

Dus: ga op ontdekkingstocht!!! Ik ben benieuwd op welk vlak jouw paard je schoolmaster is