Onzekere macho of paard met groot hart?
“Paardrijden is soms zo psychologisch”, zegt Lian tegen me. Ik kijk vragend en begrijpend tegelijk omhoog terwijl ik verder mijn laarzen uittrek. Die blik was blijkbaar voldoende, want de rest van het verhaal volgt al snel. “Mijn jonge paard is zó in de pubertijd! Eerst was hij door zijn snelle groei in combinatie met het trainen een beetje vast gaan zitten, dus ontdook hij alle moeilijke wendingen door er letterlijk uit te lopen. Toen we dat hadden gefixt mocht ik links niet meer aan t bit komen; bleek hij haken op de kiezen te hebben. Prima, dat ook opgelost en zelfs nog een keer na laten vijlen en de mond extra lang laten herstellen. En nu…nu voelt het zo wiebelig aan!”. Ze staat bijna zelf op de plek te wiebelen.
Ze gaat in één adem door: “Aan de ene kant doet hij ontzettend stoer en zodra ik iets van hem vraag voelt de uitvoering zó onzeker?! En daar wordt ik dan weer onzeker van en ga bij mezelf na of ik het dan wel goed doe. Dat vergroot de onzekerheid bij hem en dan gaat hij nog stoerder doen. Zijn oplossing: versnellen van 0 tot 70 in 2 seconden. Hierbij is het irrelevant of ik wel of niet meekom. Een andere oplossing is dat hij stopt en begint met bokken, waarbij ik uit angst voor de versnelling niet naar voren durf te rijden. Dan weet ik het gewoon echt even niet meer. En hij dus blijkbaar ook niet. Het is gewoon zo’n onzekere macho?!”
Ik begin opeens keihard te lachen en ze kijkt me niet begrijpend aan. In mijn hoofd kwam het plaatje op van een stoere vent die zijn eigen onzekerheid overschreeuwt en zeg dan ook: “Hahaha, dus je paard is net een echte vent, hahaha”. Ze lacht met me mee, ze snapt precies wat ik bedoel.
Helderheid helpt bij onzekerheid
En ja, net als die macho guy, die eigenlijk op zoek is naar zekerheid, is dit jonge paard ook op zoek naar zekerheid. En zoals elk paard, zoekt hij dit bij zijn baasje, Lian in dit geval. En zekerheid bestaat voor een paard primair uit eerlijkheid, helderheid en grenzen aanbrengen. Duidelijkheid geven en grenzen stellen wordt door mensen heel vaak verward met dominantie en (te) streng zijn. Maar voor mij gaat het hier vooral over eerlijke vragen stellen. En bouw je vraag en antwoordspel met je paard geleidelijk op – blijf trouw aan jezelf en eerlijk over jouw kennis en kunde en die van het paard. Dan hoeft er niemand onzeker te worden en blijkt die “onzekere macho” het waarschijnlijk gewoon heel goed te willen doen voor jou!